Category: கவிதைகள்

கண்ணிருந்தும் பார்வையிலார் போல வாழ்வார் கற்கால மாந்தரென அலைவார்! பொய்யை உண்மையென நம்பிடுவார்! தலையில் தேங்காய் உடைத்திடுவார்! செய்நேர்த்திக் கடனே என்பார்! எண்ணத்தில் பிறழ்ந்தாராய் இராகு காலம், எமகண்டம், விதியென்றே இயம்பிப் பாவ, புண்ணியத்தை இனம்கண்டு தெளிந்தார் போலும் பூசைகளால் பரிகாரப் புளுகை ஏற்பார்! மந்திரத்தை, சோதிடத்தை முழுதும் நம்பி மனம்போன போக்கினிலே உழல்வார்! ஏய்ப்போர் தந்திரத்தை உணராமல் கழுத்தில், கையில் தாயத்து, கயிறுபல கட்டிக் கொள்வார்! சிந்திக்க மறுப்போராய்ப் பேய்கள் ஓட்டிச் சிறுபிள்ளைத் தனமாக நடந்து […]

எழுச்சிமிகு தமிழ்ப்புலவர்! அறிஞர் போற்றும் இராவணநற் காவியத்தைப் படைத்த ஏந்தல்! பழுதறியாப் பாடல்களால் தமிழர் மேன்மை பழஞ்சிறப்பை, வரலாற்றை விளங்கச் சொன்னார்! குழந்தையிவர் பெயரில்தான்! சீர்தி ருத்தக் கொள்கையுரம் வாய்ந்தஇவர் புலமை ஆழி! முழுதுணர்ந்த தமிழாசான்! தமிழி னத்தின் முடம்நீக்கப் பழிநீக்க முனைந்து நின்றார்! இலங்கையர்கோன் இராவணனைத் தலைவ னாக, ஏற்றமுடன் விளக்குகிற காவி யத்தை உலகெங்கும் வாழ்தமிழர் உவகை எய்த ஒப்பரிய தமிழ்க்கொடையாய் வழங்க லானார்! சிலரிதனைத் தடைசெய்தார்! பின்னர் வந்தோர் சிறுமதியோர் தடைநீக்கி மாண்பைச் […]

– பாவலர் செல்வ.மீனாட்சி சுந்தரம் காப்பில்லாக் கனிமரமாய்க் காய்த்த தெல்லாம் கயவர்கை பறித்தெடுத்தும் மகிழ்ந்தி ருந்தோம்! தோப்பென்று கூடாமல் தனித்தி ருந்து துயர்ச்சாதி மயக்கத்தில் அமிழ்ந்தி ருந்தோம்! கூப்புதற்கே கைகளுற்றோம்! பணிந்து நிற்கக் கூன்முதுகில் குலப்பெருமை ஏற்றி வைத்தோம்! பூப்பறியா மலர்ச்செடியாய்க் கல்வி யற்றும் புத்தனெங்கள் பாட்டனென்று பெருமை கொண்டோம்! இருள்செரிக்கும் கதிரொளியாய் நின்கண் பட்டே இழிவிருளை ஓட்டியெம்மின் விடியல் கண்டோம்! மருளூட்டும் மதஞ்சாதி சாத்தி ரங்கள் மறுதலித்து மனிதந்தான் முதன்மை யென்னும் தெருளூட்டத் தெருவெல்லாம் வடம்பி […]