கண்டுபிடித்தது… கடவுள் அல்ல! – மதிமன்னன்

1862ஆம் ஆண்டில் ரிச்சர்ட் காட்லிங் என்பவர் மெஷின் கன் எனப்படும் இயந்திரத் துப்பாக்கியைக் கண்டுபிடித்தார். பித்தளைத் தோட்டாக்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நிலையில் பத்துக் குழாய்களில் அவை நிரப்பப்பட்டுச் சுடப்படுகின்றன. மிகமிக வேகமாகச் சுடக்கூடிய ஆற்றல் வாய்ந்தது. அமெரிக்காவில் நிறவெறியின் அடிப்படையில் உள்நாட்டுப் போர் நடந்தபோது இந்த வகைத் துப்பாக்கி பயன்பாட்டுக்கு வந்தது.

1884இல் ஹிரம் ஸ்டீவன் மாக்சிம் என்பவர் தானியங்கித் துப்பாக்கியைக் கண்டுபிடித்தார். சுடப்பட்ட தோட்டாக்களின் கூடுகள் தானாகவே வெளியே விழும் வகையிலும் புதிய தோட்டாக்கள் நிரப்பப்படும் வகையிலும் இது உருவாக்கப்பட்டது. ஒரு நிமிடத்திற்கு 600 தோட்டாக்களைச் சுடும் ஆற்றல் உள்ளது. எடை குறைவாகவும் எடுத்துச் செல்ல எளிதாகவும் அமைந்துள்ளதால் அய்ரோப்பிய ராணுவங்களில் மிகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. முதல் உலகப் போரில் பயன்படுத்தப்பட்டு அது விளைவித்த உயிர்ச்சேதம் மிகவும் கடுமையும் கொடுமையும் ஆனதாகும். இரண்டாம் உலகப் போரிலும் அந்தக் காரணத்திற்காகவே மிகுதியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது.

சகமனிதர்களை எதிரியாகப் பாவித்து அவர்களைக் கொன்று தீர்ப்பதில் மனிதன் ஏன் இவ்வளவு ஆர்வம் கொள்கிறான்? சகமனிதனை நேசிக்காமல் கொல்லும் வெறுப்புணர்வு வளர்ந்தது எப்படி? யாரால்? இந்தத் தீய எண்ணம் மனிதனின் மனதில் தோன்றியதற்கும் வளர்ந்ததற்கும் யார் காரணி? இந்தத் தீங்குக்குத் தொடக்கம் எது? யார்? இதைத்தான் கிரேக்க அறிஞன் எபிகூரஸ் கேட்டார். கிறித்து பிறப்பதற்கு முன்னூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னதாகவே அவர் கேட்ட கேள்விக்கு விடையை எவரும் தரவில்லையே! எல்லாமும் கடவுள் செயல் என்றால் இதுவும் அதன் செயல்தானே! அப்படியானால் அதை என்ன செய்யலாம்? ஒன்றும் செய்ய முடியாது! அது கற்பனைதானே! அந்தக் கற்பனையை ஏற்பதைக் கைவிட வேண்டியதுதானே!

எந்திரத் துப்பாக்கியைக் கண்டுபிடித்த மாக்சிம் என்பாரின் மகன் ஹிரம் பெர்சி மாக்சிம் என்பார் தன் தந்தையின் கண்டுபிடிப்பின் வாயை அடைத்துவிட்டார்!  மோட்டார் சைக்கிள் என்ஜின் போடும் சத்தத்தைக் குறைக்கப் பயன்படுத்தப்படும் சைலன்சர், மஃப்ளர் போன்ற ஒன்றை வடிவமைத்து எந்திரத் துப்பாக்கியில் பொருத்தினார். தோட்டா வெடிக்கும்போது ஏற்படும் பெரும்சத்தம் குறைந்துவிட்டது. ஓசைப்படாமல் வெடித்து உயிரை வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. 1902இல் வடிவமைத்து 1909இல் காப்புரிமை பெறப்பட்ட இது காவல்துறையிலும் ராணுவத்திலும் வெகுவாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

கொடுமை என்னவென்றால் குற்றச் செயல்களில் ஈடுபடுவோரும் இதனைப் பயன்படுத்தி ஓசைப்படாமல் சுட்டுத்தள்ளிக் கொண்டே இருக்கின்றனர் என்பதுதான்.

வானவெளியிலிருந்து பெரும் குண்டுகள் வீசித் தாக்குதல் நடத்தி அழிவை ஏற்படுத்தும் நிலை முதல் உலகப் போரில் 1914இல் தொடங்கியது. 1939இல் இரண்டாம் உலகப் போரில் கொத்துக் குண்டுகள் வீசப்பட்டன. ஒரு பெட்டியில் வைக்கப்படும் பல குண்டுகள் வெடித்துச் சிதறிப் பல திக்குகளிலும் சிறுசிறு குண்டுகளாகப் பாய்ந்து பேரழிவைப் பெரும் பரப்பளவில் ஏற்படுத்தும். இரண்டாம் உலகப் போரின்போது இது மிகவும் கண்டனத்தைப் பலரிடம் இருந்தும் பெற்றது. பாரசூட் மூலம் வீசப்படும் கொத்துக் குண்டுகள் (Cluster Bombs) விமான தளங்கள், குடியிருப்புப் பகுதிகள் போன்றவற்றில் வீசப்பட்டன. இவை கான்கிரீட் தளங்களைப் பிளந்தன. ராணுவக் கவச மோட்டார்களை, டாங்கிகளை கிழித்து அழித்தன. வியட்நாம் நாட்டின் விடுதலை வீரர்களுக்கு எதிராக அமெரிக்கா நடத்திய அக்கிரமப் போரின்போது அமெரிக்கா பயன்படுத்தியது. நாபாம் போன்ற கொடிய வேதிப்பொருள் நிரப்பிய குண்டுகளை வியட்நாம், லாவோஸ், கம்போடியா நாடுகளின்மீது அமெரிக்கா வீசியது. அண்மையில் கொசாவோ, ஈராக், ஆப்கானிஸ்தான் நாடுகளின் மீது நடத்திய கொடுந் தாக்குதல்களிலும் கொத்துக் குண்டுகள் பயன்படுத்தப்பட்டன.

இலங்கையில் தங்கள் தாயகமான ஈழத்தின் விடுதலைக்காகப் போராடிய நிராதரவான தமிழ்க் குடிமக்கள் மீது சிங்கள இனவாத அரசு இத்தகைய கொத்துக் குண்டுகளை வீசித் தாக்குதல் நடத்திக் கொன்ற கொடுமையும் நிகழ்ந்தது. மானுடப் பற்றாளர்களும், அனைத்துலக செஞ்சிலுவைச் சங்கத்தினரும் குரல் எழுப்பி இக்கொடும் குண்டுகளைத் தடை செய்திட வேண்டுகோள் விடுத்தனர். ஆனாலும், கொடும் வல்லரசுகளான அமெரிக்கா, ரஷியா, சீனா போன்றவை கேளாக் காதினராக இருந்து வருகின்றனர்.

52 ஆயிரம் கோடி டாலர் செலவு செய்து மன்ஹாட்டன் திட்டம் என்ற பெரியாரியல் கமுக்கமாக ஆய்வு செய்து அமெரிக்கா கண்டுபிடித்த பேரழிவு ஆயுதம்தான் இரண்டாம் உலகப் போரில் பயன்படுத்தப்பட்ட அணுகுண்டு. ஜெர்மனியில் ஆண்ட நாஜி அரசு (இட்லரின் ஆட்சி) அணுகுண்டைத் தயாரிக்கும் என்கிற அச்சத்தை இட்லரின் பரம எதிரிகளான யூதர்கள் சிலர் தெரிவித்தனர்.

ஜெர்மனியை முந்திக் கொண்டு தாம் தயாரித்து விடவேண்டும் என்று அமெரிக்கா துடித்தது. திட்டமிட்டது. திட்ட இயக்குநராக ராபர்ட் ஓபன்ஹீமர் என்பார் நியமிக்கப்பட்டார். 1942இல் தொடங்கிய ஆய்வு 16.7.1945இல் முதல் அணுகுண்டைத் தயாரித்தது. அதற்குப் பெயர் டிரினிட்டி எனச் சூட்டப்பட்டது. இந்து மதத்தில் மூன்று முக்கிய கடவுள்களுக்கு (திரிமூர்த்தி) இப்பெயர்.  கத்தோலிக்கக் கிறித்துவத்தில் பரிசுத்த ஆவி, தந்தை, தாய் ஆகிய மூன்றுக்கும் இப்பெயர். வழிபாட்டுக்கு உரியதாகக் கருதப்படும் மதப் பெயர் பேரழிவுக்குக் காரணமாகும் அணுகுண்டுக்கு வைத்த விசித்திரத்தை என்ன சொல்வது? கடவுள்களை நம்புவதும்கூட மனித இனத்தை அழித்திடும் மூடநம்பிக்கை என்பதாக இருப்பதால் வைத்தார்களோ? இதனை நியூமெக்சிகோவில் அலமகார்டோ என்ற இடத்தில் வெடிக்கச் செய்து சோதனை நடத்தின நாள் 16.7.1945! ஜப்பானின் ஹிரோஷிமா, நாகசாகி ஆகிய நகரங்களின் மீது வீசி ஆயிரக்கணக்கான அப்பாவி மக்களைக் கொன்று மகிழ்ந்தது அமெரிக்கா?

அணுகுண்டு தயாரித்த மன்ஹாட்டன் திட்டத்தில் பணியாற்றிய எட்வர்ட் டெல்லர் என்பவர் ஹைட்ரஜன் குண்டு தயாரிக்க முடியும் என நம்பினார். முயற்சித்தார். ஸ்டானிஸ்லா உலம் என்பாருடன் சேர்ந்து ஆராய்ச்சி செய்தார். ஹைட்ரஜன் குண்டைத் தயாரித்தார். இரண்டாம் உலகப் போரில் வெடிக்கப்பட்ட அணுகுண்டு 20 ஆயிரம் டன் TNT ஆற்றல் வாய்ந்தது. ஆனால் அய்வி மைக் (Ivy Mike) எனப் பெயர் சூட்டப்பட்ட  ஹைட்ரஜன் குண்டு 104 லட்சம் டன் TNT ஆற்றல் பெற்றது என்றால் எத்துணை வலிமை வாய்ந்த பேரழிவு ஆயுதம் என்பதை விளங்கிக் கொள்ளலாம். 1952 நவம்பர் மாதத்தில் இது சோதனை செய்து பார்க்கப்பட்டது.

இதனையெல்லாம் அறிந்த அறிஞர் அய்ன்ஸ்டீன் குறிப்பிட்டார். இந்த ஹைட்ரஜன் குண்டு மூன்றாம் உலகப் போரில் பயன்படுத்தப்படும். அந்தப் போருக்குப் பிறகு நடக்கும் போர்களில் கழி, கல் முதலியவற்றைக் கொண்டு தாக்கிக் கொள்வார்கள் என்று! எல்லாம்தான் அழிந்துபோய் இருக்குமே! கல்லும் கழியும்தான் எஞ்சி இருக்கும் என்ற கருத்து! சரிதானே! நம்முடைய நாட்டில் ஆயுத பூஜை என்று கொண்டாடுகிறார்கள். காவல்துறையும் ராணுவமும் கொலைக் கருவிகளுக்குப் பூஜை போட்டு வணங்குகிறார்கள். அவை என்ன மானுட வாழ்க்கைக்குப் பயன்படும் கருவிகளா? துப்பாக்கிகளைக் கண்டுபிடித்தவர்களின் பெயர் தெரியாது இவர்களுக்கு! ஆனால் பூஜை செய்கிறார்கள்.

இத்தகைய மடத்தனம் மலிந்திருப்பதால்தான் அறிவியல் மனப்பான்மையே இல்லாத மக்களாக இந்தியர்கள்! இம்மனப்பான்மை மாற்றப்பட்டு அறிவியலும் வளர வேண்டும், அரிய கண்டுபிடிப்புகளைச் செய்திட வேண்டும் என்கிற ஆர்வமும் ஆற்றலும் வளர வேண்டும். சும்மா வெறுமனே செக்கு மாட்டு வாழ்க்கை வாழக்கூடாது. இதற்கான கண்களை இந்திய மக்களுக்குத் திறக்க வைக்கக் கட்டுரை பயன்படட்டும்!