சிறுகதை – மறுமணம்
– மு.நாகேந்திர பிரபு
ஆதரிக்க யாரும் இல்லை. அவனும் ஒரு பிள்ளை _ அவளின் பிள்ளை _ வேசியின் பிள்ளை. பலரும் இவன் தாயின் மஞ்சத்தில், இவன் மட்டும் இரவின் தஞ்சத்தில். வெளியில் செல்ல வெட்கப்பட்டான் _ சொல்லவும்தான், தான் ஒரு வேசியின் மகனென்று. ஊரார் ஒதுக்கிப் பார்த்தனர் இவனை, ஓரக்கண்ணால் பார்த்தனர் இவன் தாயை. தவறு இதுவென்று அறிந்தான். தாய் என்று அழைக்க மறுத்தான். அவள் அன்று பாலூட்ட மறக்கவே இல்லை. இன்று சோறூட்டவும்தான்.
மேலும்....